Σε μια σκοτεινή σχολική αίθουσα, οι λευκοί, γεμάτοι ρωγμές τοίχοι λειτουργούν σαν κινηματογραφική οθόνη. Βρισκόμαστε σ’ ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό της Γεωργίας. Το φως του προτζέκτορα διαλύει το σκοτάδι και η πρώτη κινηματογραφική εμπειρία των παιδιών ξεκινά. Ανάμεσά τους, βρίσκονται η Ιμάν και Εύα, δύο μικρές μουσουλμάνες, για τις οποίες η εμπειρία αποδεικνύεται καθοριστική, αφού τις εμπνέει ώστε να πάρουν μία κάμερα και ν’ αρχίσουν να κινηματογραφούν την καθημερινή τους ζωή. Τα κορίτσια μεγαλώνουν σε μια περιοχή, όπου ο φονταμενταλισμός αποτελεί μάστιγα και οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν υπό τον διαρκή φόβο ότι κάποιος συγγενής θα θυσιάσει τη ζωή του στο όνομα του Θεού.
Mari Gulbiani
Γεωργιανή σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος. Αφού πήρε το πτυχίο Φιλολογίας (1994) από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας, σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου Κρατικό Πανεπιστήμιο Θεάτρου και Κινηματογράφου (2001-2006). Στη συνέχεια, ενίσχυσε την πείρα της φοιτώντας στην Σχολή Κινηματογράφου Ateliers στο Παρίσι(2006-2010), ώστε να αποκτήσει πλήρη κατάρτιση στη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ. Την περίοδο 1997-99, εργάστηκε στο τμήμα πολιτισμού του μεγαλύτερου σταθμού (TV1) της δημόσιας τηλεόρασης της Γεωργίας και την περίοδο 1999-03 στο τμήμα προγράμματος του TV9. Το 2007 ίδρυσε την εταιρία παραγωγής Midifilm. Από το 2013, εργάζεται για το ίδρυμα Noosfera στο πλαίσιο του Documentary Monday project και στον προγραμματισμό του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Τιφλίδας CineDoc. Εργάστηκε, επίσης, για το CineDoc Young ως συντονίστρια τμήματος.