Με το “Z” του Κώστα Γαβρά και τα “Μέγαρα” των Σάκη Μανιάτη και Γιώργου Τσεμπερόπουλου, ξεκινούν αυτήν την εβδομάδα οι προβολές των δέκα εμβληματικών ταινιών από τον 20ο αιώνα του ελληνικού κινηματογράφου, που παρουσιάζουν με ελεύθερη είσοδο για το κοινό της Ηλείας το Φεστιβάλ Ολυμπίας και η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Στην εναρκτήρια προβολή στον Πύργο, θα παραστεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και συνσκηνοθέτης της ταινίας “Μέγαρα” Γιώργος Τσεμπερόπουλος.
“Ζ”, του Κώστα Γαβρά
Τρίτη 29 Μαρτίου, Αμαλιάδα, CineCinema, ώρα 21:30
«Κάθε ομοιότητα με αληθινά γεγονότα, με πρόσωπα ζωντανά ή νεκρά, είναι σκόπιμη!» Η ειλικρινής οργή που διατρέχει το κλασικό πολιτικό θρίλερ του Γαβρά γίνεται εμφανής σε κάθε του καρέ, από τα credits μέχρι τα βλέμματα, από τις διαδηλώσεις στις ανακρίσεις, και σε κάθε πιθανό ενδιάμεσο σημείο. Βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Βασίλη Βασιλικού, που αφορά τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη από παρακρατικούς στην ταραγμένη δεκαετία του ‘60 για την Ελλάδα, το “Ζ” (που διαβάζεται «ζει», από το σύνθημα «ζει, ζει, ζει» κι όχι «ζήτα») έχει ως σημείο εκκίνησης την επίθεση σε μια πολιτική φιγούρα της αντιπολίτευσης (Ιβ Μοντάν) και την άμεση απόπειρα συγκάλυψης, ακολουθώντας την μετέπειτα έρευνα από έναν ανακριτή (Ζαν-Λουί Τρεντινιάν) αποφασισμένο να φέρει τα αληθινά γεγονότα στο φως. Όμως ποιο μπορεί να είναι το τίμημα της αλήθειας σε ένα τόσο διεφθαρμένο και πολιτικά ασταθές περιβάλλον;
Πάνω σε ένα σενάριο που έγραψε μαζί με τον μετέπειτα υπουργό Πολιτισμού της Ισπανίας Χόρχε Σεμπρούν, ο Κώστας Γαβράς πλέκει ένα θρίλερ που ανεβάζει τους παλμούς όχι μέσα από υπερβολές και φτηνές ανατροπές, αλλά εντοπίζοντας τον πολιτικό τρόμο με σχολιαστικότητα, μέσα από ανακρίσεις και μέσα από βλέμματα που ποτέ δεν αποκρύπτουν την αλήθεια. Μέσα από ένα αδιάκοπο μοντάζ και τις ορμητικές συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη, ο Γαβράς ακολουθεί πρόσωπα, διαδικασίες και αλήθειες κρυμμένες στη σκιά, ολοκληρώνοντας ένα τολμηρό, ζωτικής σημασίας πορτρέτο του κοινωνικού αδιεξόδου της περιόδου που καθήλωσε τελικά το παγκόσμιο κοινό. Έγινε μόλις η δεύτερη μη αγγλόφωνη ταινία στην ιστορία που προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Σκηνοθεσία: Κώστας Γαβράς, Έτος: 1969, Διάρκεια: 127’, Παραγωγοί: Ζακ Περάν & Αμέντ Ρασντί, Σενάριο: Χόρχε Σεμπρούν & Κώστας Γαβράς (βασισμένο στη νουβέλα του Βασίλη Βασιλικού), Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ραούλ Κουτάρ, Μοντάζ: Φρανσουάζ Μπονό, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Σκηνικά: Ζακ Ντ’Οβιντιό, Κοστούμια: Πιετ Μπολσέρ, Ήχος: Μισέλ Μποέμ. Παίζουν οι: Ιβ Μοντάν, Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, Ειρήνη Παπά, Ζακ Περάν, Φρανσουά Περιέ, Σαρλ Ντενέ, Πιέρ Ντιξ, Ζορζ Ζερέ, Ρενάτο Σαλβατόρι, Μπερνάρ Φρεσόν, Κλοτίλντ Ζοανό.
Βραβεία / Διακρίσεις / Συμμετοχές σε Φεστιβάλ: Βραβεία Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, Καλύτερου Μοντάζ. Υποψήφιο για άλλα 3 Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου). Βραβείο της Επιτροπής και Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας (Ζαν-Λουί Τρεντινιάν), Φεστιβάλ Καννών 1969. Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ξενόγλωσσου Φιλμ. BAFTA Καλύτερης Μουσικής (Μίκης Θεοδωράκης). Υποψήφιο για 4 ακόμη BAFTA ανάμεσα στα οποία και Καλύτερης Ταινίας.
“Μέγαρα”, των Σάκη Μανιάτη και Γιώργου Τσεμπερόπουλου
Τετάρτη 30 Μαρτίου, Πύργος, Ορφέας, ώρα 21:00
Η ταινία περιγράφει τον ξεσηκωμό των κατοίκων των Μεγάρων ενάντια στην απόφαση της Χούντας να απαλλοτριώσει μια μεγάλη αγροτική περιοχή για την εγκατάσταση διυλιστηρίου πετρελαίου και την τελική έκβαση του αγώνα τους. Σε μια εποχή που ακόμα οικολογία και περιβάλλον αποτελούν άγνωστους όρους στην Ελλάδα, η ταινία δίνει το λόγο στους αγρότες και τους προσφέρει τον χώρο για να αναφέρουν τις εμπειρίες τους, να θυμώσουν, να συγκινηθούν. Με vérité γλώσσα και με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους αγρότες-θύματα ενός απάνθρωπου οικονομικού μετασχηματισμού, η ταινία εντοπίζει βαθύτερα αίτια και αποτελέσματα πίσω από το επίπεδο του ορατού. Με βλέμμα διερευνητικό και πάνω απ’ όλα κοινωνικό, αφουγκράζεται τις αγωνίες μιας τάξης ανθρώπων των οποίων ο λόγος σπανίως βρίσκει διέξοδο στο σινεμά με τέτοια καθαρότητα και ευθύτητα, αποτυπώνοντας ανάγλυφα την εικόνα μιας Ελλάδας σε κρίσιμη καμπή μέσα από ανθρώπινα πρόσωπα, ενστικτώδη λόγια και ένα εφιαλτικά παρηκμασμένο τοπίο. Καθώς λαμβάνει χώρα μια από τις σοβαρότερες οικολογικές καταστροφές που έχει δει η χώρα, οι δύο δημιουργοί την καταγράφουν με δυναμική κινηματογραφική γλώσσα, σε ένα από τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ του σύγχρονου ελληνικού –και όχι μόνο– σινεμά. Ένα αληθινό πολιτικό τεκμήριο, το πρώτο οικολογικό ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα βραβεύεται σε Φεστιβάλ Βερολίνου και Θεσσαλονίκης, αποτελώντας ταυτόχρονα και το ξεκίνημα της σπουδαίας διαδρομής για τους δύο σημαντικούς δημιουργούς του. Τον Σάκη Μανιάτη, που μετέπειτα ως διευθυντής φωτογραφίας δούλεψε σε φιλμ σαν τα «Καρκαλού» και «Παραγγελιά», και τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο, του οποίου το βαθιά προσωποκεντρικό σινεμά δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται σε διάλογο με μια ανήσυχη κοινωνία σε διαρκή αλλαγή.
Σκηνοθεσία: Σάκης Μανιάτης και ΓιώργοςΤσεμπερόπουλος, Έτος: 1974, Διάρκεια: 72´, Παραγωγός: Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Σενάριο: Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Σάκης Μανιάτης, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σάκης Μανιάτης, Μοντάζ: Σάκης Μανιάτης, Ήχος: Γιώργος Τσεμπερόπουλος.
Βραβεία / Διακρίσεις / Συμμετοχές σε Φεστιβάλ: Βραβείο FIPRESCI, Berlin Film Forum 1974. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1974. Επίσημη Συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας 1975. Επίσημη Συμμετοχή, Φεστιβάλ Ρότερνταμ 1975.